دانلود متن از اینجا: یقین_ترجمه_حامدصفاریان
این متن را با هدف خاصی ترجمه کرده‌ام که در پی بدان اشاره خواهم کرد، اما فارغ از آن هم این مقاله می‌تواند برای علاقمندان خواندنی باشد.
ترجمۀ این متن در اصل به‌منظور تدارک مبنایی بود برای بحث‌های مناقشه‌برانگیزی که پیرامون ارتباط زبان و فلسفه در کانال تلگرامی ایدئالیسم آلمانی و ذیل هشتگ «#مناقشۀ_زبان_و_فلسفه» درگرفته بود. هدف من از مطرح‌کردن بحث یقین و ارتباط آن با حقیقت در راستای فراهم‌آوردن تمهیداتی فلسفی بود برای توجیه ضرورت، اهمیت، چرایی، و چگونگیِ آموختن زبانِ متون به‌مثابۀ یکی از لوازم فلسفه‌ورزی برای «ما». ضرورت عمق‌بخشی به این بحث خودبخود مناقشات و منازعات بسیاری را نیز در میان مخاطبان برانگیخت، و نقدها و نظرات مفیدی را نیز در پی داشت. همین نکته سبب شد تا من هم‌زمان با پیشبُرد تدریجی آن مباحثات، متن‌هایی برگزیده را نیز در کانال قرار دهم تا بتوانم بر مبنای آن متون به ایضاح نظری مواضع خود بپردازم. البته انتخاب این متون دلبخواهی نیست، بلکه معیار آن همانا انطباق با پارادایمی است که من می‌کوشم نظرات خود را هم‌خوانْد با آن منسجم سازم، و مسائل و دغدغه‌های خود را به محک آن بسنجم. متن حاضر از این منظر مدخل مناسبی برای بحث من دربارۀ یقین است.
